Efkes op stap
Tijdens een warme zomer besloot ik samen met mijn vrienden van school om samen een weekendje weg te gaan. Op het moment van beslissen moesten we nog twee weken school. Op twee tentamens en een deadline na was het vakantie. Via een datumprikker hebben we tien weekenden gekozen waarin de minivakantie kon plaatsvinden. Het blijft een wonder wanneer er een weekend wordt gevonden dat iedereen kan. Ook dit keer was dit helaas niet het geval. Eén vriend kon niet mee door een herkansing Engels (we gingen vrijdag al weg). Helaas kon iedereen wel dit weekend dus werd dit weekend gekozen. Ik wist dat een toep of een biertje niet te gek was bij mijn vrienden. Het zal een zot weekend worden.
Groot huis
Anne, de organiserende kracht van de vriendengroep, had een groot huis geregeld. Het was niet heel duur, maar wel spectaculair. Er zat een groot voetbalveld bij, en waren drie badkamers en drie grote slaapkamers. De woonkamer was ruim met een grote keuken. Ook zat er een tuinhuisje en een jacuzzi in de tuin. Het was allemachtig mooi. Ook zat het boeregat om de hoek. Hier konden we boodschappen doen. Iedereen was naar het huis toegekomen met de auto. Er was namelijk geen trein, tram of bus te bekennen in dit gebied. Wel was Antwerpen vlakbij. Deze uitgaansstad zou niet ontkomen aan mijn vriendengroep. De eerste avond hebben we een taxi gebeld. Met zo veel personen kost dit bijna niks. Eén van mijn vrienden was al bijna te lam op rechtop te staan. Gelukkig kwam die in de taxirit van 30 minuten wel weer bij. En dit was maar goed ook, want er stond ons een grote avond te wachten.
In de club
In het uitgaanscentrum stonden de flikken al op wacht. Het was immens druk. Het koste ons grote moeite om met zo’n grote groep binnen te komen. Eenmaal binnen haalden enkele van mijn vrienden GHB tevoorschijn. Ik nam dit liever niet, omdat ik bang was voor de gevolgen. Heb jij of heeft één van je vrienden wellicht een ghb verslaving? Vraag hulp bij de verslavingszorg! Gelukkig drongen mijn maten hier niet op aan. De rest van de avond verliep redelijk rustig. De flikken hoefde niet veel in te grijpen. Rond een uur of vijf in de ochtend hebben we met de hele groep de taxi teruggepakt naar huis. En gelukkig maar, want ik was doodop. Mijn bed, of eigenlijk mijn logeerbed, had nog nooit zo lekker gelegen. Ik hoopte maar dat mijn kater niet te erg was.